Neuroedukacja – rewolucja w nauczaniu (I STOPIEŃ) - DRUGA EDYCJA

Przeczytałam z wielką ciekawością i uwagą wszystkie wypowiedzi - właściwie powinnam się dopisać do każdej. Zawsze na szkoleniach dla nauczycieli powtarzałam, że wg mnie w klasach 1-3 powinno się stworzyć warunki, żeby dziecko nauczyło się czytać ze zrozumieniem, wykonywać działania (ale pewnie i wiedząc, dlaczego tak) w zakresie do 100, a najważniejsze, żeby uczeń UMIAŁ się UCZYĆ, bo wtedy żadne zadanie przed nim postawione nie będzie dramatem. Inną niezwykle ważną - także w kontekście tego, co już było przez Was wspominane, czyli niskiej wiary we własne możliwości - jest wyposażenie uczniów w zrównoważoną samoocenę. Zawsze będą wiedzieli, czy podjąć się w danym momencie nowego zadania, czy powiedzieć NIE dla dobra siebie i innych, bo jego wiedza lub umiejętności na to nie pozwalają.

Nie zapominam oczywiście o komunikacji, empatii, pracy w zespole - gdzie jedynacy siedzący przy komputerze w domu mają się tego uczyć, jak nie w szkole. Ja uczyłam się na podwórku, ale jestem z innego pokolenia .....

samodzielne, ciekawskie, praktyczne, myślące, kombinujące, chcące, nie bojące się porażki, mające marzenia i dążące do ich spełnienia, lubiące siebie i innych

Wielu uczniów ładnie maskuje to o czym napiszę, czyli brak pewności siebie. Dzieci są słabe psychicznie, co ułtwia popadanie w kompleksy, czy też doprowadza do skrajnych sytuacji. Trzeba ich umacniać w tym, w czym są dobre, a radzić sobie z zawiłościami życia.

To chyba jedna z ważniejszych umiejętności, dzięki której mogą nabyć wielu kompetencji. Nie będa bali się podejmować ryzyka, nowych wyzwań, wyrażać swoje zdanie wśród innych ludzi w grupie, będą pewni swojej wiedzy by być kreatorem nowych pomysłów, rozwiązań itp.

Pozdrawam

Chciałabym, aby moi uczniowie po skończeniu nauki:

- byli szczęśliwymi ludźmi;

- nie stracili wiary w siebie i drugiego człowieka;

- byli odpowiedzialni za to, co robią;

- potrafili współpracować w grupie;

- byli kreatywni i nie bali się swojej pomysłowości;

- byli asertywni;

- chcieli sie uczyć i ciągle rozwijać, odkrywać, poznawać;

Wydaje mi się, że absolwent szkoły powinien:

- posiadać umiejętności komunikowania się różnymi kanałami;

- być asertywnym, wierzyć w siebie, znac sowje mocne i słabe strony;

- weryfikować bombardujące go informacje;

- być otwartym, kreatywnym;

- umieć współdziałać w grupie;

Współczesna szkoła, a co się z tym w sposób oczywisty łączy, nauczyciel, już nie mają monopolu na wiedzę. Świat z wielu stron zasypuje informacjami, proponuje doskonalenie w wielu dziedzinach. Jaka jest więc rola nauczyciela? W mojej opinii stajemy się kimś na wzór przewodnika, coacha, który w mądry sposób stymuluje młodego człowieka, dziecko. Kiedy rozmawiam z uczniami, dowiaduję się często, że niewiele dyskutują np. z rodzicami. Okazuje się, iż w zagoniomym świecie to szkoła kształtuje postawy niezbędne w przyszłym dorosłym życiu. Co jest więc istotne? Wymienię najistotniejsze umiejętności:

• umiejętność współpracy w zespole,


• świadomość własnej tożsamości i roli jaką pełnię w grupie,


• umiejętność dokonywania samooceny,


• empatia zrównoważona z asertywnością i konstruktywnym udzielaniem informacji zwrotnej,


• selekcjonowanie wiedzy,


• poczucie własnej wartości,


• wyznaczanie celów i racjonalne planowanie ich realizacji,


• przekuwanie błędów, porażek w przyszły sukces,


• odporność na niepowodzenia - siła wewnętrzna.

To oczywiście umiejętności miękkie, jak pokazują wszelkie badania (IBE), roporty (np. J. Hattiego) i oczywiście własne obserwacje, doświadczenia, są niezbędne w życiu i preferowane przez podmioty efektywnych oddziaływań edukacyjnych.

Nauczyciel odpowiada za nauczanie i wychowanie.Czasem wydaje mi się, że we współczesnej szkole bardziej wychowuję  niż uczę. Moi prawie pełnoletni uczniowie  nie potrafią rozmawiać, uciekają w świat wirtualny , wolą zrezygnować (pusta kartka na kartkówce) niż podjąć walkę, a ich sposób nauki to ..........nie uczyć się.

Jest wiele umiejętności i kompetencji ,w które powinnam wyposażyć uczniów , aby dobrze funcjonowali w dorosłym życiu. Do nich na pewno zaliczę umiejętność komunikacji z każdym, z wykorzystaniem różnych technik (rozmowa indywidualna,zespołowa, drogą elektroniczną czy zwykłym listem). Na godzinach wychowawczych dowiaduje się,że mają bardzo niską samoocenę , szybko się podają  , nie potrafią rozmawiać o swoich problemach. Na lekcjach  dostrzegam ich nawet małe sukcesy , aby wzbudzić większą  wiarę w siebie.Z racji nauczanego przedmiotu(matematyka) na każdym kroku podkreśłam jak logiczne myślenie , analiza faktów i wyciaganie odpowiednich wniosków przydaje sie nie tylko w szkole. 

Tak zgadzam się wiecej wychowujemy niz uczymy, rodzice przychodzą proszą o rozmowe z dzieckiem bo nie potrafia sobie poradzic ze swoja pociechą: "pani pogadaz nim ob on nie chce mnie słuchać, pani na pewno posłucha" tak coraz czescij rodzice zwracaja sie do mnie z prosba sami nie radzą sobie z prolemami wychowaczymi, zdarza sie że i rodzice nie sa dojrzali, czasami proszą o rzeczy niemożliwe.Co z tymi rodzicami, co z dziecmi sie dzieje???!!! sama zachodzę w glowęczy to placówka edykacyjna czy wychowawcza, dzieci pozostaja w szkole do samego konca dopóki swietlicy nie zamkna i i bywa ze dlużej bo:    "mama musi sie wyspac". chyba zeszłam z tematu, ale czasami myslę co bedzie dalej ze szkołą, z edukacją w najblizszych latach!

"Nie dla szkoły sie uczymy, lecz dla życia" Seneka

Jakie będzie życie za 30 lat, nikt tego nie jest w stanie przewidzieć więc zadanaie jest trudne. Dla mnie najważniejsze to dać uczniom  poznać swoje możliwości, przygotować do  refleksji i analizy. Pracować z nimi nad wysokim poziomem rozumienia komunikatów ( ustnych i pisemnych). zapoznać ze sposobami pozyskiwania wiedzy. Zaszczepić chęć poszukiwań, nawet wtedy, gdy spotykają nas porażki. Wyrobić nawyki logicznego swobodnego myślenia i poszukiwania oraz rozwiązywania problemów. Czerpania satysfakcji z własnej pracy i co bardzo ważne umiejętność pracy z innymi.

Jak to zrobić w szkole, czy mamy zapewnione warunki  do pełnej realizacji?

Jednak myśląc o polskiej szkole widzę dorosłych ludzi posługujacych się technologią , której w ich czasach szkolnych nie było, odnajdujacych się w wielu w tym trudnych sytuacjach życiowych, podejmujacych skąplikowane zadania. Dla mnie więc istsotne sa  starania dotyczące całego systemu edukacji, będzie się więc on musiał  zmieniać i dostosowywać poszukiwać by przygotować  uczniów do życia.

Według mnie ważne są budowanie włąsnego poczucia wartości, umiejętność współpracy, radzenie sobie ze stresem i empatia oraz zaszczepienie u dzieci ciekawośći do tego, co nas otacza, tak by widziały u siebie potrzebę rozwoju.

Hm, na pewno bardzo ważną umiejętnością uczniów jest samodzielne wyszukiwanie informacji. Moim zdaniem to się zaniedbuje. Podajemy dzieciom wiedzę jak na talerzu, dlatego warto zachęcić ich by sami szukali. To może pomóc wykształcić kolejną cechę - samokształcenie, dokształcanie się, głód wiedzy. Dziś, kończąc szkołę dzieciaki muszą być, brzydko mówiąc, wielofunkcyjne - dlatego ważne jest, by pokazać im jak być elastycznym. Jednocześnie nie możemy zaniedbać retoryki - sztuki argumentacji. Nie odbierajmy im kreatywności, nie odmawiajmy pomysłowości.