Neuroedukacja – rewolucja w nauczaniu (I STOPIEŃ) - DRUGA EDYCJA

Dzień dobry,

wydaje mi się, że podstawowymi będą tzw. kompetencje miękkie: elastyczność i dynamizm działania, kreatywność, wspólpraca, komunikatywność, inicjatywa, gospodarownaie czasem, ....

Każdemu też potrzebna jest umiejętności odróżniania dobra od zła, radzenia sobie np. ze stresem, poznawania swoich mocnych i słabych stron (rozpoznawanie reakcji na bodźce i odpowiednia stymulacja). Szersze spektrum umiejętności zawiera się w analizie inteligencji emocjonalnej.

W swojej wypowiedzi zawęziłam to, na co Państwo zwróciliście już uwagę, dzieląc się doświadczeniem i spostrzeżeniami.

Pozdrawiam 

Moim zdaniem powinniśmy jako nauczyciele rozwijać:

 

- kreatywność i twórcze myślenie,

- chęć poszukiwania nowych rozwiązań (innowacyjność). Wdrażanie do samodzielnego poszukiwania wiedzy, nie bania się własnych porażek,

- znajomość własnych mocnych i słabych stron,

- chęć do ciągłego rozwijania swoich zainteresowań,

- zdolność do zadawaniu wielu pytań,

- umiejętność komunikowania się i współdziałania w grupie,

- logiczne myślenie,

- pewność siebie, ale jednocześnie samokrytycyzm (refleksyjność na własną osobą i nad innymi), umiejętność formułowania konstruktywnej krytyki na swojej pracy i na temat pracy innych,

- dbanie o swoja sprawność fizyczną (ruch to zdrowie).

Uczniowie by to osiągnęli muszą czuć się wspierani i nieustannie motywowani pozytywnie do pracy. Istotne jest aby wiedzieli po co? i  dlaczego? się uczą. Powinni poznawać cele każdych zajęć i na bieżąco monitorować ich realizację. Zwiększa to świadomość własnego procesu uczenia się i motywuje ich do działania. 

 

Wiara w siebie i samoświadomość ("Jestem w niektórych sferach wyjątkowy, ale w niektórych potrzebuję pomocy drugiego człowieka").

Umiejętność pracy w grupie (łatwe wchodzenie w różne relacje, konfiguracje).

Kreatywność.

Odwaga.

Prawo do popełniania błędów (i możliwości ich poprawy).

Umiejętność podążania własną drogą, ale również przyjmowanie ról.

Chęć samodzielnego dochodzenia do wiedzy.

 

 

 

Powiniśmy dbać o to,  żeby dzieci były kreatywne. umiały radzić sobie z porażką. Nayczyły się pokonywać problemy, przewidywać co może się nie udać. Żeby umiały rozmawiać ze sobą.

Moim zdaniem, najważniejsze dla młodych ludzi teraz jest

- umiejetność wyszukiwania i wartościowania informacji

- umiejętność komunikowania się z innymi

- umiejętnosć współpracy

- sprawnosć w posługiwaniu się językami obcymi

A może nauczyć żyć? W świecie wyzwań, zmian, ponowoczesności i nieustającego szumu informacyjnego powodującego stres? Oczywiście źródeł stresu i napięć nerowych, deprasji i innych zagrożeń (nie tylko mentalnych) jest dużo więcej - jak przygotowac do tego ucznia/dziecko? Zwłaszcza jak ma "nadopiekuńczych" rodziców, w dodatku rodzinę niewydolną wychowawczo, niekiedy rozbitą? A życie nie daje "forów", bo..... Każdy ma tak samo, poza tym, co w genach dostał i co jest  inne. Egzaminy są jednakowe, wymagania na studia także - życie dorosłe jest również podobne. Może dla tego jest tyle rozwodów, ucieczek z pracy i mit "wiecznej młodości i szczęścia" bez pracy? A życie jest piękne...

Dzieci podczas nauki w szkole powinny nie tylko nauczyć się czytać, ale rozumieć to co czytają. Powinni umieć selekcjonować wiedzę im dostępną. Nadmiar wiadomości może być przyczyną tego, że następuje zniechęcenie w poszukiwaniu potrzebnej wiedzy - umiejętność poszukiwania i selekcji materiału może być przydatna.

Umiejętność zastosowania wiedzy w praktyce jest również cenna .

Następna wg mnie ważna umiejętność to umiejętność autoprezentacji. Uczono nas by być skromnym. Obecnie ważne jest abyśmy umieli pokazać to co potrafimy i na co nas stać. Wiara w siebie i swoje możliwości pozwoli zaprezentować się z jak najlepszej strony czyli dobrze jast nauczyć dzieci odnajdywania w sobie mocnych stron i rozwijanie ich.

Dziecko należy wyposażyć przede wszystkim w umiejętność pisania, czytania, liczenia oraz korzystania z technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Powinno być ciekawe świata i chcieć się uczyć przez całe życie. Znajdować radość w zdobywaniu nowych umiejętności i mieć wiarę we własne możliwosci oraz znać swoje słabsze strony. Ważne jest by młody człowiek umiał wyszukiwać informacje i w sposób krytyczny z nich korzystał. Inne umiejętności to: myślenie logiczne, umiejętność współpracy i pracy zespołowej, asertywność, kreatywność, tolerancja, znajomość języków obcych, patriotyzm, inteligencja emocjonalna. I w końcu elastyczność i przygotowanie do zmian pracy, nie tylko miejsc, ale i rodzajów (np. nowe zawody lub potrzeby rynku pracy).

MW

Pozdrawiam z Nowym Rokiem i życzę na wstępie tylko tego, by był odrobinę (a może nawet dużo) lepszy niż ten upływający Zwłaszcza w tych obszarach, które dla każdego są naj....

Podejmując dyskusję - w jakie umiejętności i kompetencje powinno się wyposażyć dzieci, młodzież, aby przygotować je do funkcjonowania w dorosłym życ(iu).... Dziś nieco prowokatywnie Otóż:

Zastanawiające zagadnienia: co to są umiejętności? Jakie będą potrzebne i kiedy, w jakiej pracy i jakich kontaktach oraz życiu (swoją drogą: zawodowym, osobistym czy sieciowym życiu?)

Druga wątpliwość: kompetencje? A jakie będzie przyszłe społeczeństwo i praca oraz wartości, w których te dzieci, młodzież będzie pracować/funkcjonować?  Jak rysowałem obrazki: Kim będę/ Jaka będzie moją przyszłość? - to nawet nie wiedziałem, że będzie coś takiego jak internet i komórka.... A to nie było nawet tak dawno. Zawsze przygotowujemy młodzież (i dzieci tym bardziej) do nowych, jeszcze miezbadanych i nieodkrytych przyszłości - zawsze też w oparciu o przeszłe doświadczenia...zawsze też dla społeczeństwa opartego na: ........... A jak będzie za lat np. 5, 10, 15....? Ja nie wiem, lecz wiem, że trzeba się rozwijać.

Kolejna wątpliwość (moja) co do zapytania: powinno się wyposażyć.... Czy nie zbyt wiele nakładamy na barki nauczycieli? Dziecko przchodzi do szkoły (a nawet przedszkola) już ukształtowane i posiadające określone (wyniesione z domu i dotychczasowego otoczenia) przekonania, wartości i zachowania. My w szkole je dodatkowo korygujemy i modyfikujemy: (cyt.) "wspierając wychowawczą rolę rodziny".  Wspierając czyli (przynajmniej teoretycznie) nie zmieniając jej, nie podważając roli i hierarchii wartości oraz ideałów rodziny. A jeśli to rodzina tzw. "niewydolna wychowawczo", "patologiczna"? Co wtedy wspieramy? A może mamy etyczne i moralne prawo ingerencji bazując na np. etyce intencji?

By zdefiniować do końca: powinno się wyposażyć - co to realnie znaczy? mamy zmusić, wdrożyć "siłą", autorytetem czy innymi elementami pedagogiki czy psychologii? Nauczyciel ma być wsparciem i drogowskazem w nauczaniu się ucznia - jak zatem rozumieć powinno wyposażyć się???

I, na koniec: funkcjonowania w dorosłym życ... tylko jakie to będzie życ(ie)? W jakich warunkach i otoczeniu oraz realiach kulturowych? A może wielokulturowych? Mam z tym obecnie wielką trudność i - jak mawiał Mistrz Yoda w "Gwiednych wojnach" - muszę teraz o tym pomedytować )))

Reasumując - zgadzam się z moimi szanownymi przedmówcami, aczkolwiek jak kiedyś napisała Pani Małgorzata Taraszkiewicz - należy dążyć do nieświadomej kompetencji uczniów w dostosowywaniu się do szybko zmieniających się warunków.... Mądre słowa, cały czas aktualne.

 

Dosiego roku i refleksyjności w praktycznym działaniu

Grzegorz Grabski

Myślę, że bardzo ważna dla każdego dziecka jest uwaga, poczucie, że jestem zauważony przez nauczyciela, przez rówieśników w klasie, to poczucie, że podczas dochodzenia do wiedzy, ktoś jest obok, "trzyma mnie za rękę" i nie muszę się niczego bać. Co za tym idzie wśród tych umiejętności i kompetencji ja widzę: wiarę w siebie, poczucie wartości, umiejętność pomagania i przyjmowania pomocy, umiejętność wygrywania i przegrywania, umiejętność pracy w grupie, umiejętność czerpania radości z nauki.