Neuroedukacja – rewolucja w nauczaniu (I STOPIEŃ) - DRUGA EDYCJA

A oto moja lista propozycji:

1. Zmiana długości jednostki dydaktycznej. Czas mógłby określony zostac poprzez zrealizowanie modułu, problemu, zadania, itp. Nauczyciel by zadecydował o przerwie po uzgodnieniu z uczniami. W sumie to oni są podmiotem w uczeniu się, a każdy młody człowiek, to indywiduum i wcale nie musi mieć przerw co 45 min.

2. Więcej zadań problemowych, aktywizjących  uczniów, a nawet ich rodziców/opiekunów, którzy wspieraliby swoje pociechy w podejmowanych zadaniach.

Myślę, że dobrze byłoby, gdyby uczniowie mieli swobodę, większą jak dotychczas działania na lekcji tzn. ruchu, wykonywania aktywnego działań, a nie tylko siedzieć 45 min na lekcji.

Zindywidualizować czas na opanowanie podstawy programowej z danego przedmiotu i umożliwić uczniowi zaliczenie go w terminie stosownym dla niego.

Witam

na lepsze- zawsze warto ...

Potrzeby wielu szkół ,jak i moje również to stabilność ,zwiększone finansowanie na edukację,doposazanie szkół w niezbędne pomoce.Odbiurokratyzowanie....Popieram zdanie wielu z Państwa.

Nie narzekam,mam wspaniałą Dyrekcję,super współpracujace grono-dumna jestem z pracy z dzieciakami...

Spotykam się często z nieodpowiednio dobranymi zadaniami dla uczniów-mam tutaj na myśli zadania podręcznikowe lub egzaminacyjne wykraczające poza poziom ucznia-jego rozwoju na danym etapie życia....Trudno uczniowi przyswoić coś,czego nie rozumie,ponieważ jego "mózg jeszcze nie ogarnia"

To tak jakby kazać maluchowi w wieku 6 miesięcy przyswoić pojęcie dezoksyrybowy)))taka moja dygresja delikatna....

Póki co....żyjmy jak można najpiękniej,szukajmy nowych rozwiązań,dążmy do tego,co lepsze...

Jestem nauczycielem zajęć technicznych. Chciałabym by każda moja lekcja była praktyczna (tak, jak dawniej- niestety pracownię zlikwidowano) tzn., że każdy uczeń sprawdza wiedzę w praktyce. Niestetybrak środków na pomoce dydaktyczne, bo przecież są ważniejsze przedmioty. Brak przygotowania uczniów do lekcji- brak materiałów. Już dłuższy czas zastanawiam się jak tę sprawę rozwiązać. Czy wprowadzić składkę np. 10 zł od ucznia (tak jak w Niemczech rodzic płaci składkę 50 euro na przedmioty artystyczne) i wraz z wyznaczonym zespołem uczniowskim zakupić materiały na lekcje. Niestety dotychczas kupowałam za własne pieniadze, by nie słyszeć na konferencji co zrobiłam by uczeń uzyskał pozytywna ocenę z mojego przedmiotu. Marzą mi sie uczniowie chętni, kreatywni. Niestety z doświadczenia wiem, że trafiają się uczniowie, którzy maja nawet problem z użyciem nożyczek, bo nie pracują praktycznie, nie kształcą się manualnie (ostatni raz chyba w klasach I-III szkoły podstawowej. Pracuję w środowisku gdzie mamy rodziny rozbite, korzystające w większości z pomocy OPS-u. Proszę nie odebrać tego jako narzekanie. Staram się uczniów zachęcać, przygotowywać atrakcyjne lekcje, pokazywać gdzie można to wykorzystać w życiu, nawet jeśli muszę w niektórych klasach zainwestować w materiały.

Witam,

dla mnie najważniejszą zmianą byłoby odejście od testów jako najważniejszej formy sprawdzenia wiedzy i umiejętności, a posłużenie się zadaniami, które wyzwalają kreatywność, zmuszają do myślenia i korzystania ze zdobytych wiadomości.

Najchętniej zmieniłabym te nieszczęsne 45 minut na np. cały dzień (lub nawet na kilka dni). Wtedy mogę przedstawić temat, wskazać strony internetowe, książki, zdjęcia i in. Potem możemy podzielić się na grupy, które, zgodnie ze swoimi indywidualnymi zainteresowaniami przygotują szczegółową prezentacje danego tematu. Trochę jak metodzie projektu edukacyjnego. Sami uznamy, kiedy należy zrobić przerwę. Chętnie też usunęłabym ciężkie podręczniki na rzecz dostępu do internetu. Oczywiście, trzeba pokazać jak z tych zasobów mądrze korzystać. Zastanawiam się też nad zadaniami domowymi. Jeżeli dzieci będą pracować w grupie i samodzielnie kilka godzin w szkole - to tam przygotują wszystko i zarazem będą się uczyć. Czas w domu poświęcą na zabawy ruchowe, ewentualnie poszerzenie tych obszarów, które ich szczególnie zainteresują.

Witam,

ja pamietam czasy, kiedy nie było egzaminów gimnazjalnych. Jestem nauczycielem języka angielskiego, więc mogłam uczyc piosenek, przygotowywać z uczniami przedstawienia, robić plakaty, itp. Obecnie nasza szkoła jest nastawiona na sukces i nie liczy się nic poza wynikami egzaminów oraz konkursów kuratoryjnych.

moje pomysły? Zniesc egzamin gimnazjalny. Wprowadzić do podstawy programowej obowiązkowe zajęcia rozwijające kreatywność na każdym przedmiocie.Nauka stałaby się bardziej przyjazna, a uczniowie słabsi mogliby też osiągać sukcesy.

Witam,

W pierwszej kolejnosći chciałabym zmienić w szkole...wyścig szczurów, jaki widzimy jużod dawna między uczniami, nauczycielami, rodzicami. Gdzie w tym wszystkim potzeby samego ucznia? Giną, kiedy co pół roku musimy dokumentować swoje sukcesy dydaktyczne w konkursach, itp. A na koniec roku szkolnego, głównie pod kątem właśnie sukcesówjesteśmy oceniani przed dyrekcją, MZO. Jest to warunek naszego dalszego zatrudnienia, dodatków motywcyjnych itp. o czym głośno się nie mówi, prawda? Wynikiem tego, kiedy trafi nam się zdolneijszy uczen, to eksploatujemy go ze wszystkich możliwych przedmiotów, a ty samym jeszcze bardziej obciążając go nauką. W pełni zgadzam się z autorem treści I modułu kursu, że zaledwie 15-20% osiąga wysokie wyniki, jak więc przekonać "wyższe instancje", że w wiekszości mamy do czynienia ze słabszą większością? Dopóki będą rankingi porównawcze, to w szkole nie będą, na pierwszym planie, potrzeby uczniów. I to w pierszej kolejności zmieniłabym w szkole...W dalszej koleności nadmierną biurokratyzację. Mam smutnr wrażenie, że dla władz ważne jest to co na papierze, nie nie nasza praca z dzieckiem o różnych potrzebach edukacyjnych.

Dzień dobry,

Nie będę szczególnie twórcza, bo to co uważam za dobre w edukacji wymyślili już inni. Korczak, Neill, Montessori... długo można by wymieniać. Jest z czego wybierać, jest co mieszać, jest z czego tworzyć zupełnie nowe.

Dla mnie ideałem byłaby szkoła bez przymusu, opresji, obowiązkowych ram programowych. Szkoła rozwijająca motywację wewnętrzną wychowanka, umożliwiająca rozwój talentów, odnalezienie pasji. Nauczanie przez wielozmysłowe doświadczanie; podział ze względu na zainteresowania, a nie wiek; więcej swobody, zabawy, twórczego rozwiązywania problemów. Miałabym też ochotę wyrzucić oceny, większość dokumentacji i... rodziców. (jestem zwolenniczką ścisłej współpracą, wzajemnego wsparcia, rzetelnej informacji i otwarciem na propozycje, ale nodebrałabym rodzicom prawo decyzji w ważnych kwestiach dotyczących całej szkoły)

Szkoła do której każdy przychodzi z radością... Tylko tyle

do likwidacji: sztywne porogramy, system lekcyjny, systemy oceniania uczniów i nauczycieli, większość dokumentacji,

do wypracowania: integracja międzyprzedmiotowa, bazowanie na umiejętnościach i zainteresowaniach- prawdziwa indywidualizacja, nauczanie przez doświadczanie i samodzielne wyciąganie wniosków.