Animator Ortograffiti. Nowe standardy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole

Myślę, że inicjatywa powstania klubu spotka się z dużym zainteresowaniem w mojej szkole. Mamy wielu uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, myślę, że klub to dla nich świetny pomysł.

Dopiero zaczynam swoją drogę z ORTOGRAITI, poznaję wiele metod, projektów, które są dla mnie inspiracją do pracy. Myślę, że dla uczniów z dysfunkcjami będzie to równie ciekawa przygoda, która umożliwi im odnoszenie sukcesów, wzmacni motywację do nauki i podwyższy samoocenę. Mam nadzięję, że podopieczni naszej szkoły już wkrótce dołączą do klubu ORTOGRAFFITI i będą doskonalić swą wiedzę łącząc naukę z zabawą.

Dzień dobry,

Chciałabym bardzo, aby wnaszej szkole powstał Klub Ortograffiti. Na razie próbuję się do tego dobrze przygotować. Mam nadzieję, że nasi uczniowie zdobędą nowe kompetencje i zrobią postępy w wykonywaniu czterech podstawowych działań arytmetycznych.

Pozdrawiam

Ortograffiti jest mi znane od dawna. Co roku zachęcam moich uczniów do pracy z programem, gdyż jest on opracowany i dostosowany w taki sposób, że uczniowie bardzo chętnie biorą udział w prowadzonych zajęciach. Moi uczniowie realizują projekt kilka lat i bardzo zżywają się z postacią Bratka. Projekt bardzo integruje środowisko szkolne, zwłaszcza małe społeczności jaką jest moja szkoła. Uczniowie zyskują przyjaciela zabawkę, który towarzyszy im poprzez trudy zajęć szkolnych. Przychodzą na zajęcia z ochotą, pokonują swoje trudności nie czując, że to kolejna lekcja, a odpoczynek przy ciekawych ćwiczeniach.

Witam. Korzystam z Metody Ortograffitt w swojej szkole od wielu lat. Dzieci na zajęciach świetnie się bawią. Uwielbiają Beatka oraz interesują się jego  przygodami . Dla mnie sprawia ta metoda również wiele satysfakcji.  

Witam!

Od wielu lat pracuję w szkole jako nauczyciel języka polskiego. Często, kiedy rodzice przychodzili do mnie na idnywidualne rozmowy, polecałam im serię "Ortograffiti". Najczęściej zadania w zeszytach ćwiczeń były robione w domu i sprawdzałam je w szkole razem z uczniem, by wskazać mu ewentualne błedy oraz zadawałam kolejną partię materiału do zrobienia. Rodzice cenili sobie ten sposób pracy, materiały dydaktyczne i widzieli postępy.

Od tego tego semestru mam przydzielone dodatkowe dwie godziny do pracy z dziećmi z trudnościami w nauce. Myślę, że "Klub Ortograffiti" jest idealnym pomysłyem i rozwiązaniem. W ten sposób część dzieci może kontynuować już rozpoczęto pracę, a nowe osoby bardzo szybko włączą się do pracy w grupie.

Jestem przekonana, żę ten sposób i forma pracy motywują je do systematycznego spotykania się i pracy nad kolejnymi zadaniami.

Metodę Ortograffiti stosuję z powodzeniem od kilku lat i bardzo ją lubię. Lubią ją także moi uczniowie. A co zyskujemy?

W czasie zajęć, dzięki omówieniu tekstu, tworzy się między nami więź. Często tekst staje się  inspiracją do anegdot i śmiechów, a czasem jest pretekstem do zwierzeń, poważnych rozmów o poważnych problemach. Ten aspekt terapeutyczny jest dla mnie równie ważny, jak zyski w obszarze rozwoju poznawczego. Ćwiczenia w zeszytach są różnorodne, ciekawe, inspirujące. Dzieci nie nudzą się, dzięki zmianom rodzaju aktywności. Śledzenie swoich postępów pozwala  na wzrost poczucia kompetencji u uczniów oraz na tworzenie  realnej samooceny: dziecko zna swoje słabe i mocne strony, ma świadomość rozwoju, co motywuje je do dalszego wysiłku.

Program Ortograffiti wspiera też moje dzieci w pracy nad charakterem: kształtuje obowiązkowość, wdraża do samodyscypliny, samooceny, uczy staranności
i systematyczności oraz podejmowania wysiłku. Oczywiście praca w grupie pozwala na rozwój umiejętności emocjonalno-społecznych, jak choćby radzenie sobie z frustracją (sytuacje, gdy  ktoś szybciej wykonał zadanie, czy zrobił to staranniej). 

Myślę, że o rozwoju poznawczym  nie trzeba już wspominać, bo doskonalenie wszystkich umiejętności szkolnych to oczywista oczywistość

Co do Klubu Ortograffiti - uważam to za wspaniały pomysł. Sama już od 3 lat towarzyszę Bratkowi, który czyta opowiadania o swoich przygodach uczniom z wybranych klas pierwszych, drugich i trzecich. Po wysłuchaniu opowiadania, dzieci wykonują różne zadania: ilustrację, model z plasteliny, zabawę ruchową (np.: pokazują, jak wielki dął wiatr albo zabawy szczeniaczków Dusi, aż "zasypiają" zmęczone na dywanie). Dlatego projekt "Czytanie z Bratkiem" jest skrojony idealnie dla naszej szkoły. 

Często ze starszymi dziećmi z klas piątych i szóstych układaliśmy historyjki wykorzystując karty ortograficzne. Teraz planuję rozwinąć ten wątek realizując projekt "Ja, pisarz". Czuję, że spodoba się uczniom wdrożonym do snucia opowieści.

A zatem Program Ortograffiti jest inspiracją do rozwoju kreatywności dzieci, jak również  terapeuty

Metodę Ortograffiti stosuję z powodzeniem od kilku lat i bardzo ją lubię. Lubią ją także moi uczniowie. A co zyskujemy?

W czasie zajęć, dzięki omówieniu tekstu, tworzy się między nami więź. Często tekst staje się  inspiracją do anegdot i śmiechów, a czasem jest pretekstem do zwierzeń, poważnych rozmów o poważnych problemach. Ten aspekt terapeutyczny jest dla mnie równie ważny, jak zyski w obszarze rozwoju poznawczego. Ćwiczenia w zeszytach są różnorodne, ciekawe, inspirujące. Dzieci nie nudzą się, dzięki zmianom rodzaju aktywności. Śledzenie swoich postępów pozwala  na wzrost poczucia kompetencji u uczniów oraz na tworzenie  realnej samooceny: dziecko zna swoje słabe i mocne strony, ma świadomość rozwoju, co motywuje je do dalszego wysiłku.

Program Ortograffiti wspiera też moje dzieci w pracy nad charakterem: kształtuje obowiązkowość, wdraża do samodyscypliny, samooceny, uczy staranności
i systematyczności oraz podejmowania wysiłku. Oczywiście praca w grupie pozwala na rozwój umiejętności emocjonalno-społecznych, jak choćby radzenie sobie z frustracją (sytuacje, gdy  ktoś szybciej wykonał zadanie, czy zrobił to staranniej). 

Myślę, że o rozwoju poznawczym  nie trzeba już wspominać, bo doskonalenie wszystkich umiejętności szkolnych to oczywista oczywistość

Co do Klubu Ortograffiti - uważam to za wspaniały pomysł. Sama już od 3 lat towarzyszę Bratkowi, który czyta opowiadania o swoich przygodach uczniom z wybranych klas pierwszych, drugich i trzecich. Po wysłuchaniu opowiadania, dzieci wykonują różne zadania: ilustrację, model z plasteliny, zabawę ruchową (np.: pokazują, jak wielki dął wiatr albo zabawy szczeniaczków Dusi, aż "zasypiają" zmęczone na dywanie). Dlatego projekt "Czytanie z Bratkiem" jest skrojony idealnie dla naszej szkoły. 

Często ze starszymi dziećmi z klas piątych i szóstych układaliśmy historyjki wykorzystując karty ortograficzne. Teraz planuję rozwinąć ten wątek realizując projekt "Ja, pisarz". Czuję, że spodoba się uczniom wdrożonym do snucia opowieści.

A zatem Program Ortograffiti jest inspiracją do rozwoju kreatywności dzieci, jak również  terapeuty

Metodę Ortograffiti stosuję z powodzeniem od kilku lat i bardzo ją lubię. Lubią ją także moi uczniowie. A co zyskujemy?

W czasie zajęć, dzięki omówieniu tekstu, tworzy się między nami więź. Często tekst staje się  inspiracją do anegdot i śmiechów, a czasem jest pretekstem do zwierzeń, poważnych rozmów o poważnych problemach. Ten aspekt terapeutyczny jest dla mnie równie ważny, jak zyski w obszarze rozwoju poznawczego. Ćwiczenia w zeszytach są różnorodne, ciekawe, inspirujące. Dzieci nie nudzą się, dzięki zmianom rodzaju aktywności. Śledzenie swoich postępów pozwala  na wzrost poczucia kompetencji u uczniów oraz na tworzenie  realnej samooceny: dziecko zna swoje słabe i mocne strony, ma świadomość rozwoju, co motywuje je do dalszego wysiłku.

Program Ortograffiti wspiera też moje dzieci w pracy nad charakterem: kształtuje obowiązkowość, wdraża do samodyscypliny, samooceny, uczy staranności i systematyczności oraz podejmowania wysiłku. Oczywiście praca w grupie pozwala na rozwój umiejętności emocjonalno-społecznych, jak choćby radzenie sobie z frustracją (sytuacje, gdy  ktoś szybciej wykonał zadanie, czy zrobił to staranniej). 

Myślę, że o rozwoju poznawczym  nie trzeba już wspominać, bo doskonalenie wszystkich umiejętności szkolnych to oczywista oczywistość

Korzystałam  z zeszytów Ortograffiti podczas pracy z uczniami z dysleksją.  Dzieciom podobały się czytanki i cwiczenia tam zamieszczone. Teraz uczę w bardzo małej, wiejskiej szkole i myślę, że program Ortograffiti nieco ją ożywi. Mimo małej  liczby uczniów, mamy wielu uczniów z dysleksją. Chciałabym założyć Klub Ortograffiti by im pomóc w ciekawy, kreatywny i zabawny sposób   Do tej pory kółka wyrównawcze odbywają się w zwyczajny, dla uczniów często nudny sposób.