Neuroedukacja – rewolucja w nauczaniu I STOPIEŃ

Rozpoczęcie lekcji od medytacji, treningu uważności, wyjście z ławek na zastosowanie mnemotechnik i metody skojarzeń.

1.Modernizacja klas lekcyjnych, wieksza swoboda ruchu, przestrzeń,

2.Pasja nauczyciela (często to podkreślam, ale uwielbiam, gdy uczniom zdarzy się przeoczyć dzwonek na przerwę (sic!), bo lekcja ciekawa)

3.Zaangażowanie emocjonalne nauczyciela

4.Siatka skojarzeń, odwołań

5.Słuchanie pomysłów uczniów

6.Dużo pytań do klasy

7.Podkreślanie wagi każdego choćby drobiazgu, który w odpowiedzi może być interesujący

8.Nieocenianie za brak aktywności (nie każdy ma tę samą łatwość wypowiedzi na forum, co nie znaczy, że brak mu wiedzy czy pomysłów)

9.Elastyczność lekcji- współtworzymy ją z klasą, nie wiemy do końca, dokąd nas zaprowadzi itp.

Aktywacja pamięci uczniów może być pobudzana:

- wprowadzeniem nowej pomocy dydaktycznej- elementu, urzadzenia, materiału/ żrodla informacji; 

- zmianą organizacji  pracy- metody aktywizujące;

- zmianą układu przestrzennego ławek, realizacją zajęć edukacyjnych w innej przestrzeni szkolnej czy pozaszkolnej, itp.

Proszę uczniów, żeby zamknęli oczy i przypomnieli sobie, jak są dziś ubrani, np. kolor skarpet, co jedli na sniadanie dziś, wczoraj - okazuje się, że często odpowiedź jest trudna.

Jestem zwolennikiem dobrze wywietrzonej klasy i  krótkich przerw - 2-3 minuty, kiedy wszyscy uczniowie wstają i bawią się w jakąś ruchowa zabawę, np. naprzemienne odlicznie do trzech stopniowo zastępowane gestem, powtarzanie ruchów - tzw. lustro, Warunkiem jet, by uczniowie akceptowali te zabawy i nie uważali ich za głupie i krepujące.

Stosuję haki do zapamiętywania ciągów cyfrowych np. dat - stałe skojarzenie cyfry z obrazem i układanie dynamicznej historyjki. Łatwiej sobie przypomnieć historyjki, obrazy, a wymyśłanie i opowiadanie jest frajdą.

Rysowanie symboli przedstawiających elementy materiału do opanowania - szyfrowanie na własny użytek.

Rytmiczne czytanie, skandowane, modulowanie głosu w sposób kojarzący się z zadaniem lub dla uzyskania efektu zaskoczenia, zmiany itp.

Skojarzenia ruchowe - np.  nazwy przypadków oddane przy pomocy ruchu, mimiki, gestu - celownik - gest celowania, wołacz - gest.

Scenki (pisownia "nie" z różnymi częściami mowy (np. "nie" nie lubi czasownika).

Jestem nauczycielem fizyki i pzredmiotów informatycznych w szkole dla dorosłych. Mimo iż moi dorośli uczniowie, chętnie sie uczą i wiedzą po co przychodzą do szkoły, to też staram się aktywować ich pamięć, aby jak najwięcej wynieśli z moich zajęć. Wiadomo wracają do domu, to dzieci, praca i wiele innych spraw zwiazanych z życiem dorosłym ich pochłania.

Zawsze staram się wywietrzyć salę.

Tez na zajęciach aktywuję jak najwięcej zmysłów.

Miła atmosfera w trakcie zajęć. Staram się stosować dialog a nie monolog. Gdy zadaję pytania, to liczę sobie w głowie, aby dać szansę na usłyszenie odpowiedzi, a nie po 2-3 sekundach odpowiadam za nich - popełniałam ten błąd. Na kursie ocenianie kształtujące usłyszałam o tym i zaczęłam stosować ten sposób i okazało się, że działa, otrzymuję odpowiedź a klasa się ożywia, aby znaleźć odpowiedź na zadane pytanie.

Ostatnio na przedmiocie -Pracownia pracy biurowej, miałam temat powtózreniowy z MS Word-a, dotyczący formatowania i edytowania tekstu. Był tekst, który słuchacze wg wskazówek mieli sformatować. Podzieliłam pracę tak, aby słuchacze przejęli moja rolę. Każdy miał  przydzielone zadnie i po odczytaniu polecenia, musiał krok po kroku wytłumaczyć co należy zrobic z tekstem, jakich poleceń użyć i przycisków, aby uzyskać efekt. Ja też przyjęłam rolę ucznia i wykonywałam polecenia, które słyszłam. Mieliśmy trochę zabawy, gdyż wiele osób zobaczyło, jak trudno jest tłumaczyć innym.

Gdy mam zajęcia dotyczace obsługi sprzętu biurowego, to słuchacze muszą go zainstalować i użyć. Więc w ruch idą bindownice, skanery, drukarki, faksy, nagrywarki itp.

Pamiętam, gdy chciałam na fizyce pokazać jaki wpływ na pomiar ma sprzęt jaki uzywamy oraz w jaki sposób wykonujemy pomiary. I dałam różne pzredmioty miernicze i musieli pomierzyć stopę swoją. Ile było przy tym zabawy i śmiechu. Do dzisiaj o tym pamiętają.

A gdy zrobilismy scenki dotyczące różnych zachowań klienta w sekretariacie, w zależności od jego temperamentu. Oj kilka talentów aktorskich odkryłam przy okazji. Ile im radości sprawiłam, biliśmy sobie brawa na wzajem.

Zajęcia przeplatane anegdotami/powiedzonkami też sa bardziej atrakcyjne.

Ostatnio też miałam kilka wypowiedzi dotyczących jak dany temat, który pzreprowadziłąm przydał się w pracy. Inny słuchają z otwartymi oczami, a dla mniem miód na serce, gdy słyszę że w praktyce coś stosują z moich lekcji. A gdy jeszcze sugerują co bym mogłą zrobić, aby im pomóc w pracy, to juz jestem cała happy. Wtedy wiem co mam robić, aby było ciekawie i przydatnie.

Samodzielne wyszukiwanie informacji i późniejsze odwoływanie się do tej sytuacji (a przypomnij sobie, jak tego szukałeś... co znalazłeś?), cicha muzyka w tle, swobodna i przyjazna atmosfera podczas lekcji, dobrze przewietrzona sala, praktyczne wykorzystanie wiedzy poznanej na zajęciach

Aby uzyskiwać lepsze wyniki w procesie nauki staram się zaangażować wszystkie nasze zmysły. Podczas zajęć stosuje różnorodne metody: - wykład - czytanie - stosowanie pomocy audiowizualnych - prezentacja graficzna - dyskusja w grupie - gry dydaktyczne - odgrywanie ról - drama - symulacja - działania praktyczne - analiza przypadków - projekty - uczenie innych.

Na moich lekcjach w celu aktywacji pamięci słuchamy muzyki, pijemy wodę, kreslimy leniwe ósemki, pracujemy w grupie, w parach, rymujemy, wykorzystujemy plansze, tablicę interaktywną, komputer i Internet... Śmiejemy się, ćwiczymy, chodzimy...

Przykłady z mojej praktyki. Używam ich szczególnie na późniejszych lekcjach, będących dla uczniów ich siódmą, ósmą, a czasami dziewiata godziną zajęć lekcyjnych.
1. Umycie rąk  i twarzy chłodną wodą z mydłem
2. Chwila śmiesznych ćwiczeń fizycznych na korytarzu, czasami w klasie ( początkowo uczniowie bardzo niechętnie  poddaja tej procedurze, bo to łamie ich wyobrażenie o powadze szkoły)
3. Przestawienie stałych  elementów organizacji przestrzennej w klasie ( ja siadam z tyłu - uczniowie sie odwracają, uczniowie siadaja w innym układzie niż zwykle, siadają na chwilę na ławce zamiast na krześle, itd. Opory jak w p.2-gim)
4. Rozładowanie napięcia przez wytworzenie sytuacji, w której uczniowie sie śmieją
5. Kilkukrotne rozbawienie uczniów w trakcie lekcji
6. Wyrażenie zrozumienia dla ich kondycji i obietnica wsparcia, co budzi wspólną determinację do "przetrwania mimo wszystko". Ten ostatni punkt brzmi strasznie i rzeczywiście jest to straszne w praktyce(uczę przedmiotu ścisłego), czego układający podziały godzin nie chcą zrozumieć.