Zaloguj się

Menu

Kursy internetowe

Blog dra Marcina Szczerbińskiego

Pozdrowienia z Warszawy

W moim profesjonalnym życiu wielka zmiana: dostałem ofertę pracy (przez jeden rok) w nowopowstającej Szkole Edukacji...

Podziel się tym:

Pisalnia

  Dziś kolejna gimnazjalna opowieść Anny Adryjanek. O pisaniu, z czego cieszę się szczególnie, bo to tem...

Podziel się tym:

Parszywa trzynastka

  Gimnazjalna klasa… straszliwe pole bitwy, z której żaden nauczyciel nie wyjdzie bez ran? Może i...

Podziel się tym:

O karach i nagrodach

Miałem pisać dalej o testach diagnostycznych. Ale wpadła mi w rękę książka „Analiza zachowania. Vademecum” Jej...

Podziel się tym:

Marcin Szczerbiński

Blog dra Marcina Szczerbińskiego

Pochodzę z Bielska-Białej. W dzieciństwie miałem szczęście wędrować sporo po Beskidach i przeczytać wiele dobrych książek. Osobistych kontaktów z trudnościami w czytaniu i pisaniu miałem niewiele, czym jest dysleksja, dowiedziałem się właściwie dopiero w trakcie zajęć na czwartym roku studiów (psychologia, UJ – ach, piękny Kraków!), lecz problematyka ta szybko mnie zainteresowała. Zdecydowałem się napisać doktorat na temat psychologicznych mechanizmów uczenia się czytania i pisania. Ukończyłem go na University College London w 2001 roku. Przez dziesięć lat pracowałem jako wykładowca psychologii w instytucie logopedii na Uniwersytecie w Sheffield, ucząc głównie psychologii rozwojowej, metodologii badań, statystyki oraz problematyki czytania, pisania i dysleksji. W styczniu 2011 raz jeszcze zmieniłem kraj: obecnie pracuję w instytucie psychologii na uniwersytecie w Cork (Irlandia). Mam też trochę doświadczeń w pracy jako nauczyciel angielskiego, tłumacz i statystyk. Na moim biurku w pracy stoi bursztynowa róża – odznaka honorowego członkostwa Polskiego Towarzystwa Dysleksji, z której jestem bardzo dumny. Pytany o moje zainteresowania naukowe odpowiadam: „Wszystko, co wiąże się z fenomenem czytania i pisania” . O tym też będzie ten blog. Historia pisma; psychologiczne mechanizmy uczenia się czytania i pisania; metodyka nauczania tych umiejętności; analfabetyzm funkcjonalny; dysleksja, dysgrafia i dysortografia, ich mechanizmy, diagnoza i terapia – oto niektóre z tematów, które chciałbym poruszyć. Zapraszam do lektury i do dyskusji!