Jak oswoić konflikty w klasie - praktyczny poradnik dla nauczyciela

Reaguję, gdy jestem swiadkiem konfliktu dotyczacego rodziców młodzieży. To sa bardzo trudne sytuacje, jednoczesnie też daja obraz tego co dzieje sie w domu. Uczniowie często przenoszą , nawet cytują swoich rodziców. 

Dodałabym własnie ten sam powód.

Staram się reagowac dosyć szybko, miedzy innymi z powodu nieprzewidywalności konflitków. Czasem błahy powód konczy się aferą z udziałem rodziców. Innym razem konflikt nacechowany agresją jest szybko rozwiązywany/wygaszany przez samych uczniów. Ja martwię się o ich relacje, a oni w tym czasie umawiają sie na "rowery". Brak możliwości bezbłędnego rozpoznania, jak powazny jest konflikt w danej sytuacji, każe dmuchać na zimne.

Zaczynam reagować na konflikt, gdy pojawia sie każdy rodzaj zachowań agresywnych, nawet tych najmniejszych, czyli drobnej wymiany zdań, "krzywego spojrzenia", na drugą osobą, bo zazwyczaj od tego sie zaczyna, po agresje fizyczna, jesli taka ma miejsce.

Kryteria, które są sygnałem do ingerowania w konflikt klasowy:

- agresja fizyczna,

- agresja słowna,

- podniesiony ton, krzyk.

Zaczynam reagować na konflikt, gdy:

- uczniowie nie przestrzegają regulaminu wczesniej ustalonego,

- grupa wywiera wpływ na jednostkę,

- uczniowie nie wyjaśniają problemu, a roztrząsają stare (zakończone już sprawy),

- w konfikt zaczynają wtracać sie osoby, których to nie dotyczy.

Zaczynam reagować na konflikt, gdy pojawiają się wypowiedzi w formie oskarżeń, zarzutów i " wywlekania" rozmaitych sytuacji. Zaczynam reagować , gdy ton głosu staje się agresywny, gdy jedna ze stron traci bezpieczeństwo, zostaje "sama" w konfrontacji. 

Reaguję, gdy uczniowie informują mnie o przykrych sytacjach, głównie wyzwiska i wyśmiewanie oraz w każdej bieżącej agresywnej sytuacji.

Zaczynam reagować, gdy uczniowie dążą do zmarnowania czasu przeznaczonego na treści lekcji. W czasie przerw, gdy stwarzają zagrożenie i przeszkadzają innym w odpoczynku.

Reaguję w sytuacjach wynienionych w kursie.  Dodatkowo, o czym już pisały przedmówczynie, gdy dzieci zaczynają "dotykać" swoich rodziców, Swego czasu wśród uczniów szerzył się trend obrażania nawzajem swoich rodziców np. "Twoja stara jest gruba", "A Twoja matka ma na imię Grażyna" itp. Są to trudne reakcje, bo obrażanie rodziców czy rodzeństwa zawsze rodzi niezwykle silną złość i agresję. 

Reaguję, gdy jestem swiadkiem konfliktu dotyczacego rodziców młodzieży. To sa bardzo trudne sytuacje, jednoczesnie też daja obraz tego co dzieje sie w domu. Uczniowie często przenoszą , nawet cytują swoich rodziców. 

Poza wymienionymi w kursie sytuacjami, zaczynam reagować na konflikt, gdy zaczyna on pochłaniać coraz większą liczbę uczniów, często zupełnie przypadkowych, lub gdy konflikt między dziećmi jest konsekwencją konfliktu między ich rodzicami/rodzinami (tzn. gdy dorośli przenoszą swoje spory na dzieci - niestety często tak się dzieje).