Data wpisu:
Z jakich zasobów online korzystacie, pracując z waszymi uczniami?
Fiasko inicjatywy ‘szkoła z TVP’ – edukacyjnej telewizji publicznej na czas epidemii – jest szeroko komentowane w necie (choćby tutaj, tutaj czy — w nieco bardziej pogłębiony sposób — tutaj) Niestety, krytyka łatwo przechodzi w pogardę i nienawiść, ze smutnymi konsekwencjami dla nauczycieli zaangażowanych w projekt (o czym warto przeczytać tutaj). Mnie w tej historii uderza jedno. Nie chodzi nawet o to, że zaprezentowana w telewizji formuła przekazywania wiedzy jest sztywna i nudna, a wyjaśnienia czasem błędne. Rzecz przygotowano w pośpiechu, potknięcia mogą się zdarzyć. Problem w tym, że cała inicjatywa jest w znacznej mierze zbędna! Bo w sieci pełno jest znakomitych materiałów, polsko- i anglojęzycznych, wyjaśniających wszelakie problemy szeroko pojętej wiedzy o świecie. Wystarczy je wskazać i przeprowadzić uczniów przez nie, np. zadając im dobre pytania o to, co oglądają.
Chyba największym takim zasoboem jest Akademia Khana. Pisałem o niej już kiedyś na tym blogu. Mam też wspaniałe TED talks, z których część ma polskie napisy — a reszta stanowi zachętę do nauki angielskiego. Z TEDów czasem korzystam w pracy z moimi studentami. To tylko dwa przykłady.
Jakie zasoby internetowe Wam pomagają w pracy z uczniami? W jaki sposób z tych zasobów korzystacie? Co ciekawego odkryliście przymuszeni (a może raczej zainspirowani?) okolicznościami ‘czasu zarazy’, a co chcecie dalej wykorzystywać w pracy także po powrocie do normalności?
Podzielcie się tym proszę!
Blog dra Marcina Szczerbińskiego
Pochodzę z Bielska-Białej. W dzieciństwie miałem szczęście wędrować sporo po Beskidach i przeczytać wiele dobrych książek. Osobistych kontaktów z trudnościami w czytaniu i pisaniu miałem niewiele, czym jest dysleksja, dowiedziałem się właściwie dopiero w trakcie zajęć na czwartym roku studiów (psychologia, UJ – ach, piękny Kraków!), lecz problematyka ta szybko mnie zainteresowała. Zdecydowałem się napisać doktorat na temat psychologicznych mechanizmów uczenia się czytania i pisania. Ukończyłem go na University College London w 2001 roku. Przez dziesięć lat pracowałem jako wykładowca psychologii w instytucie logopedii na Uniwersytecie w Sheffield, ucząc głównie psychologii rozwojowej, metodologii badań, statystyki oraz problematyki czytania, pisania i dysleksji. W styczniu 2011 raz jeszcze zmieniłem kraj: obecnie pracuję w instytucie psychologii na uniwersytecie w Cork (Irlandia). Mam też trochę doświadczeń w pracy jako nauczyciel angielskiego, tłumacz i statystyk. Na moim biurku w pracy stoi bursztynowa róża – odznaka honorowego członkostwa Polskiego Towarzystwa Dysleksji, z której jestem bardzo dumny. Pytany o moje zainteresowania naukowe odpowiadam: „Wszystko, co wiąże się z fenomenem czytania i pisania” . O tym też będzie ten blog. Historia pisma; psychologiczne mechanizmy uczenia się czytania i pisania; metodyka nauczania tych umiejętności; analfabetyzm funkcjonalny; dysleksja, dysgrafia i dysortografia, ich mechanizmy, diagnoza i terapia – oto niektóre z tematów, które chciałbym poruszyć. Zapraszam do lektury i do dyskusji!
Komentarze (0)
Zaloguj się aby dodać komentarz