Zaloguj się

Menu

Kursy internetowe

Ze wspomnień egzaminatora

W ramach jesiennych porządków przeglądałam niedawno zawartość szuflad w swoim biurku. Szczególnie interesująca okazała się jedna, właściwie od lat nieotwierana. Wśród różnych szpargałów (laurka z kory drewna na 17 urodziny od przyjaciół, scenariusze spektakli wystawianych przeze mnie z uczniami LO itp.) znalazłam notatki z różnych sytuacji egzaminacyjnych, w których – jako jeden z egzaminatorów – uczestniczyłam. Wróciły wspomnienia. Postanowiłam się nimi – w ramach październikowej kampanii „uśmiech zamiast słońca” – z Państwem podzielić. 

To sytuacje z czasów, w których odbywały się egzaminy wstępne na studia wyższe. Wszystkie dotyczą egzaminów na filologię polską w Białymstoku. Najpierw kilka dialogów z egzaminów ustnych (kandydaci wchodzili pojedynczo, a za stołem siedziała kilkuosobowa komisja; tematy były publikowane w informatorach, więc osoba przygotowująca się do egzaminu je znała), a potem – jedna perełka z egzaminu pisemnego.

 

Egzaminator: Proszę scharakteryzować zjawisko naturalizmu w pozytywizmie.

Kandydat: „Chłopi” Reymonta.

E: Świetnie. Proszę rozwinąć.

K: Jest tam walka narodowowyzwoleńcza, konflikt między chłopami a szlachtą...

E: A Chochoł tam nie tańczył?

 

E: Proszę dokonać analizy słowotwórczej wyrazu „podnóżek”.

K: „Podnóżek” pochodzi od „noga”, a noga to część anatomiczna człowieka.

E (po wyjściu kandydata): Jeszcze powiedzą, że my tu pytamy z anatomii...

 

E: Proszę wymienić znane Pani cząstki słowotwórcze.

K: Człon.

E: Człon to pojęcie bardziej ogólne....

 

E: Proszę wymienić nieodmienne części mowy.

K: ???

E: A odmienne?

K: ???

E: Rzeczownik jest odmienny?

K: Tak, tak!

E: A czasownik? Przez co się odmienia?

K: Przez przypadki, przez liczby...

E: Proszę odmienić dowolny czasownik przez przypadki.

K: Mianownik, kto? co? piszę. Dopełniacz, kogo? czego? piszącego...

E (po wyjściu kandydata): Spytałem, bo też chciałbym się nauczyć.

 

K: Ja bym na przykład podał przykład, na przykład...

 

Fragment karty do kodowania danych przy pracy pisemnej (kandydat powinien na niej wpisać swoje dane, tu – podaję je kursywą).

Imię i nazwisko:  Anna Kowalska

Syn/córka: Córka

 

Mam nadzieję, że wywołałam uśmiech na niektórych twarzach...

Komentarze (2)

Zaloguj się aby dodać komentarz

Na mojej twarzy uśmiech się pojawił :) Życie opowiada najlepsze żarty ;) Praca zresztą też ;)

Anna Borowska

Zgadzam się z Panią. Dziękuję za komentarz :-).

Elżbieta Awramiuk

Okiem językoznawcy. Blog dr hab. Elżbiety Awramiuk

Z wykształcenia jestem językoznawcą polonistycznym. Swoje życie zawodowe związałam z Uniwersytetem w Białymstoku, gdzie obecnie pracuję na stanowisku profesora w Zakładzie Współczesnego Języka Polskiego na Wydziale Filologicznym. Jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, międzynarodowego stowarzyszenia International Association for the Improvement of Mother Tongue Education (IAIMTE), a także zespołów redakcyjnych dwóch czasopism: L1 – Educational Studies in Language and Literature oraz Białostockie Archiwum Językowe. Mimo pracy na uczelni miałam okazję poznać życie polskiej szkoły z wielu perspektyw. W latach 90. pracowałam jako polonistka w szkole średniej (wspominam ten okres jako fenomenalne doświadczenie zawodowe i osobiste), a potem wiele lat współpracowałam z białostockimi szkołami jako metodyk wprowadzający studentów w tajniki pracy nauczyciela polonisty. Poznawałam też szkołę z perspektywy rodzica dwojga dzieci. Moje zainteresowania naukowe dotyczą kształcenia językowego, lingwistycznych podstaw nauki czytania i pisania oraz fonologii i ortografii współczesnego języka polskiego. Wokół tych zagadnień będą koncentrowały się moje wpisy. Liczę, że kontakt z nauczycielami pozwoli mi skonfrontować mój punkt widzenia z ujęciem praktyków, a przy okazji – czego bardzo bym sobie życzyła – odnaleźć nowe interesujące obszary badawcze, interesujące także z tego powodu, że wypływające z realnych potrzeb ludzi zajmujących się edukacją. Gorąco zapraszam do lektury i wymiany poglądów.