Neuroedukacja – rewolucja w nauczaniu (I STOPIEŃ) - DRUGA EDYCJA

• Słaby merytorycznie nauczyciel lub wypalony zawodowo, bez entuzjazmu do jakiejkolwiek pracy, z perspektywą najbliższego zwolnienia z pracy,


• ciągłe zmiany w oświacie,


• niesprawiedliwe traktowanie,


• brak motywacji przez brak perspektyw pracy w przyszłości,


• ciągłe "gonienie z materiałem"

Na motywację do nauki ma wpływ wiele czynników, jednak myślę że nauczyciel powienien zacząć od siebie. Moim zdaniem, dobrze zmotywowany do pracy nauczyciel, potrafi lepiej i z większą kreatywnością podejść do problemów ucznia. Poza tym uważam, że właśnie rezygnowanie nauczycieli z konsekwencji w działaniu i przestrzegania ustalonych w szkole zasad może mieć negatywny wpływ na funkcjonowanie ucznia w szkole.

Dzień dobry

Przeglądając Państwa wpisy i ponownie przeczytawszy pytanie postanowiłem na chwilę zastanowić się "a o co chodzi?" Bo, wczytawszy się w pytanie, zauważam (może niesłusznie), że jset to zdanie z presupozycją czyli założeniem. To teza brzmi: dzieci mają słabą motywację i co jeszcze może ją pogłębić? Tylko, odnosząc się do pierwszej części pytania - warto zapytać czemu mają słabą motywację? Co powoduje, że motywacaja wewnętrzna i pierwsza chęć do uczenia się ucznia jest "słaba", "mała"? Jak to się dzieje, że dziecko już na starcie w edukację szkolną obecnie ma różne do niej nastawienie, niekiedy negatywne? Bo jeśli na chwilę założymy, że tak jest - to nawet najlepsza i najciekawsza lekcja czy zajęcia będą nudne, zbyt długie i nieatrakcyjne dla tego dziecka. Jeśli już na wstępnie przyjmnie ono założenie, że nie....to cokolwiek zrobi(my) nauczyciel(e) - będzie dyskretytowane i odrzucane. Zastanawiam się - co ja robię, żeby dzici postrzegały edukację jako wartość, zaspokajanie ciekawości poznawczej (własnej) świata i przychodziły do szkoły chętniej i aktywniej uczestniczyły w zajęciach. Kiedy mówię dobrze o oświacie, o swojeje pracy i moich koleżankach i kolegch? Jak mówię o innych nauczycielach? Co mówię i piszę o swojej szkole? Jak reaguję na negatywne wypowiedzi o szkole i systemie ośwaty czy nauczycielach? Czego też oczekuję od uczniów i ich rodziców? Jak się z nimi komunikuję? Nauczyciel - czyli ja - to "żywa postać", nie anonimowy belfer (o czym także tu piszemy, na tym forum).

Mówimy też o zachowaniach - zapominając, że sami je kształtujemy. Zapytałęm siebie: Ile razy mówisz innym (uczniom, ich rodzicom, innym nauczycieolm w pokoju nauczycielskim czy na szkolnym korytarzu) "Dzień dobry", Do widzenia, Miłego dnia....

Zatem: jaka jest motywacja ucznia (wewnątrza czy/i zewnętrzna - jak wysoka/niska), cemu jest ona niska i co takiego (poza szkołą i sferą naszego bezpośredniego oddziaływania) wpływa na dziecko? Jeśli nawet poprowadzę "cudowną" i super udaną lekcję zdaniem jednego zucziów (czy innych krytyków mojej pracy) - dla kogoś innego może ona być beznadziejna.

Dobrego dnia

- nieatrakcyjne (z punktu widzenia dziecka) zagadnienia omawiane na zajęciach,

- nadmierne wymagania,

- postawa nauczyciela (ocenianie, porównywanie, niedocenianie, niewiara, lekceważenie, zniecierpliwienie...),

- postawa rodziców (umniejszanie autorytetu nauczyciela, roli szkoły, wartości prac domowych, absencja na zebraniach, niewiara w możliwości dziecka, brak sygnałów wysyłanych do dziecka, że jest kimś wyjątkowym i może dokonać wielkich rzeczy...)

niestety, to poza sytuacjami fizjologicznymi - szeroko opisanymi przez Państwa - może być nauczyciel ze złymi zachowaniami. O strachu już pisałam, ale on naprawdę jest bardzo obniżający motywację do uczenia się.

Według mnie brak motywacji uczniów do nauki pogłębiają w pierwszym rzędzie, niezaspokojone potrzeby fizjologiczne. Uczeń, któremu chce się pić, jest głodny, nie spał całą noc z powodu awantury w domu, boi się ,że rodzice zapomną go odebrać (ma zachwiane poczucie bezpieczeństwa) lub potrzebuje akurat wyjśc do toalety, nie będzie myślał o tym co mówi nauczyciel, nawet jeśli ten prowadzi właśnie najciekawszą lekcję świata.

Monotonne, nudne lekcje metodą podającą.

Brak czasu na utrwalenie nowych wiadomości, powiązanie ich z tymi, które już uczniowie posiadają, ciągłe "gonienie" z materiałem.

Zbyt mała uwaga poświęcana rozwojowi emocjonalnemu uczniów (mało zajęć artystycznych) tj. filharmonia, teatr, koncert, spotkania z ciekawymi ludźmi.

Nielubiany nauczyciel.

Moi przedmówcy wyczerpali chyba wszystkie przyczyny niskiej motywacji uczniów w szkole,ja dodałabym jeszcze dużą roszczeniowość rodziców wobec nauczycieli.Bardzo często mam okazję obserwować spychanie winy za niepowodzenia dzieci na nas.Mam wrażenie, że coraz więcej rodziców z braku czasu nie wychowuje swoich dzieci, a tylko zapewnia im warunki do życia.Moich uczniów często pytam, jak spędzili wolny czas od nauki.Okazuje sie,że nieliczni pojeździli z rodzicami rowerami czy poszli na spacer.Większość siedziała w domu przed telewizorem.

Myślę, że my powodujemy po części brak motywacji (oczywiście czynniki środowiskowe też). Dlaczego myslę o nas nauczycielach, uczniowie na nas patrzą nie ma znaczenia ile mają lat. My działamy i przynajmniej część z nich też będzie chciała.

Co może zniechęcać: strach, ciągłe narzekanie nasze i rodziców, brak zainteresowania z naszej strony i rodziców, nuda na lekcjach, brak dobrej oceny od czasu do czasu i tak mi teraz wpadło do głowy brak przestrzegania zasad.

Pozdrawiam

Brak motywacji uczniów do nauki w szkole wiąże sie przede wszystkim z brakiem sukcesów. Jeżeli będą sztywne wytyczne do oceniania, a nauczyciel będzie musiał tłumaczyć się (często przed uczniami) z postawionej oceny, to nie będzie mozliwa motywacja ucznia słabego, który nie mieści się w "ramach". Uczeń zdolny, który przychodzi do szkoły nie jest zasługą szkoły tylko domu-on taki jest, a w szkole jest więcej uczniów słabych, przeciętnych i to właśnie do nich trzeba znaleźć drogę. To ich trzeba skutecznie zmotywować i pomóc...

Dzieci do szkoły przychodzą już znudzone, nie interesuje ich nauka, a co szkoła może zaoferować innego?

-Mało wycieczek-bo przepadają godziny

-Mało prac technicznych-bo niebezpieczne

-Tylko nauka, nauka, nauka i dużo zadań

Nauczyciel-dobry pedagog to osoba zaufana, przyjaciel, któremu uczeń może powiedzieć co go gryzie, jaki ma problem-pomoże. A tymczasem są nauczyciele, których to nic nie interesuje, tylko wyniki w nauce i dobre zachowanie. I to ma motywować uczniów?

Monotonia zajęć - zajęcia prowadzone zawsze tą samą metodą, przewidywalne i mało ciekawe....szczególnie jeśli nasza lekcja jest którąś z kolei w ciągu dnia. 

Nauczyciel powinien umieć operować głosem i zaciekawić ucznia - np. intonacja czy posługiwanie się językiem zrozumiałym dla ucznia. Jeśli uczeń czegoś nie rozumie to nie lecieć z materiałem tylko cierpliwie wytłumaczyć. 

ZADUCH - w salach bardzo często jest duszno, a czasem nawet czuć pot. (Bardzo nieprzyjemny zapach)

Motywacja! Jeśli uczeń coś zrobił dobrze to nawet wyolbrzymić nieco pochwałę - naprawdę uczniowie są bardzo łasi na komplementy

Niesprawiedliwe ocenianie, wywyższanie się (nauczyciel jest poniekąd partnerem, w znaczeniu:kimś do kogo dziecko nie boi się odezwać)