Neuroedukacja – rewolucja w nauczaniu (I STOPIEŃ) - DRUGA EDYCJA

Myślę, że obie strony zobligowane są do wzajemnej reaktywności

Z pewnością to edukacja jest dla ucznia, a nie odwrotnie. Eduukując ucznia powinniśmy brać pod uwagę jego możliwości ale nie zaniżać wymagań lecz wręcz przeciwnie, wskazywać uczniowi nowe możliwości - kierować jego rozwojem , pobudzać do działania. Mówimy, że uczeń musi chcieć...

Uczeń to młody człowiek, który sam jeszcze nie wie czego potrzebuje i naszą rolą jest pozwolić mu odnaleźć własną drogę ale nim to zrobi należy mu pokazać różne ścieżki do wybor.

Napiszę jak większość że to szkoła powinna brać pod uwagę indywidualne potrzeby neurologiczne ucznia, jednocześnie uatrakcyjniając zajęcia. Myślę że początkiem tych zmian jesk OK i zasady prowadzenia tą metodą zajęć i oceniania uczniów. Obserwując takie lekcje widać ze uczniowie zawsze coś dla siebie znajdą co ich zainteresuje i mają się czym wykazać. Zajęcia nie są monotonne, a uczniowie nie siedzą bezczynnie w ławce. lecz wraz z nauczycielm pracują. Jest to moim zdaniem bardzo dobry kierunek, aby w szkole brać pod uwagę indywidualne potrzeby ucznia i prowadzić zajęcia które rozwijają i pozwalają każdemu uczniowi coś osiągnąć.

Dzień dobry,

moim zdaniem zasada złotego środka będzie tu najlepsza.

Edukacja powinna być dostosowana do potrzeb i możliwości ucznia, to oczywiste. Ale czy możliwe do realizacji? Przy obecnym systemie oceniania, przepełnionych klasach, wyolbrzymionej do granic mozliwości biurokracji? Staramy się bardzo, żeby nasi uczniowie czuli się w szkole odkrywcami, badaczami zdobywcami nowych umiejętności ale jest to bardzo trudne...

 

Tak oczywiscie edukacja do ucznia! jednak musi dużo wody uplynąc aby to się stalo, małymi kroczkami dązymy do tego ale mam wrażenie , że i tak zawsze bedziemy w tyle. Uczniowie potrzebują cos co ich zaciekawi, zainteresuje coś co będzie spontaniczne, nie szablonowe w zdobywaniu wiedzy. Dużo zalezy od nauczyciela ale jeszcze więcej od naszego systemu oswiaty!

Pytanie jest proste, a odpowiedź bardzo skomplikowana. Wydawałoby się powiedzieć tak jak wszycy forumowicze- szkoła musi dostosowac się do ucznia. Wyobraźmy sobie że dostajemy to co potrzebujemy, to czym sie interesujemy, umiemy chodzić po płaskim terenie więc mamy wyłozone podłogi bez jakichkolwiek przeszkód. Umiemy i lubimy jeść  potrawy papkowate oczywiście pełnowartościowe więc dostajemy wszystko przerobione na papkę. I  nagle kazdy kęs innej konsystencji staje się problemem i nagle kazdy próg na podłodze staje sie problemem, każda górka przed nami budzi niepokój. Jestem więc za poznaniem potrzeb młodych ludzi, ich możliwości, ale też stawianiem nowych wyzwań, budowaniem progów i uczeniem, jak je przezwyciężać, jak rozwijać nowe zainteresowania, poznawać nową rzeczywistość i taka powinna byc edukacja, budująca na posiadanych zasobach, ale stawiająca nowe wyzwania i dająca szansę na satysfakcję i sukces z pokonywania trudności

W pełni się zgadzam z tą wypowiedzią. Nie możemy robić tylko tego, co łatwe i przyjemne dla ucznia. Naszym zadaniem jest stawiać wyzwania. Ale też nie możemy pozostać w skostniałych ramach z poprzedniego wieku. A więc - sztuka kompromisu, łączenia tradycji z nowoczesnością. 

To edukacja, szkoła i wszystko co jest z tym związane powinno zostać dostosowane do ucznia - do jego potrzeb, mozliwości, do jego predyspozycji. Mam coraz częściej wrażenie, że mimo wprowadzania, zalecania wielu nowych rozwiązań nasza współczesna szkoła jest ciągle skostniała i bardzo trudno wprowadza się w niej zmiany. Zmiany te jednak są niezbędne, są konieczne jak świeże powietrze dla naszych uczniów i dla nas nauczycieli. Wydaje mi się jednak, że ta sytuacja podobna jest do budynku, który ciągle poddawany jest remontom i przebudowom, ale wszystkie te zabiegi nie przynoszą zamierzonych efektów. Zatem czy nie należałoby rozpocząć od fundamentów i bazując na tym co dobre i sprawdzone zacząć tworzyć od nowa..

Coż, to zależy.

Szkoła powinna dostrzegać w dziecku indywidualność i ją szanować, rozwijać, wspierać. Na tym przecież budujemy poczucie własnej wartości człowieka i otwieramy drogę do własnych aktywności, przemyśleń, wyrażania siebie w sztuce ...Z drugiej jednak strony potrzeby innych ograniczają nasze własne, tak więc uczekiwanie dostosowania się dziecka do reguł i zasad jest nieodłącznym elementem wychowania i edukacji. Ważne jest także, aby te zależności współistniały, uzupełniały się i przez siebie przepływały

Moim zdaniem to edukacja powinna dostosować się do potrzeb dzieci, uczniów. Czas szybko biegnie czasy się zmieniają i my się zmnieniamy dlatego też musimy stale uczyć się, dokształcać... Edukacja powinna się zmieniać i dostosować do tego co jest teraz 

Odpowiedż wydaje się oczywista- to edukacja powinna dostosować się do potrzeb i możliwości ucznia, który żyje w nowoczesnym, multimedialnym świecie. Skoro ma możliwość zdobywania wiedzy i umiejętności z różnych źródeł, szkoła musi stać się źródłem na tyle atrakcyjnym i kompetentnym, by młody człowiek chciał z niego skorzystać. Bez zmiany podejścia nauczycieli (i decydentów) do procesu nauczania- uczenia się nie będzie to możliwe. Z żalem patrzę na to, jak uczniowie marnują swoje zdolności i zawężają zainteresowania, bo uczą się tylko tego, co będzie przydatne do zdania matury i rekrutacji na studia. Zanika ich pasja poznawcza, chęć dowiedzenia się czegoś więcej niż przewiduje program nauczania. Być może zmiana sposobu docierania z wiedzą do uczniów zmieniłaby ich postawę. Wiedza o neurologicznie uzasadnionych potrzebach edukacyjnych  młodych ludzi na pewno byłaby pomocna w w procesie dydaktycznym.