Data wpisu:
Drobnym kroczkiem nowy roczek szkolny zbliża się!
Witam! Przyobiecałem sobie solennie: co najmniej jeden wpis w miesiącu na moim blogu być musi... Ale tego oto wakacyjnego sierpnia milczę blogowo... Nie z braku tematów zgoła, i ochoty pisania, ale po części z powodu wyjazdów (w trakcie spływu kajakowego piękną rzeką Gwdą laptop był daleko) a po części z powodu obowiązków po powrocie do pracy (sesja poprawkowa). Zanim więc napiszę coś nieco porządniej (lecz chyba dopiero we wrześniu), na przykład na temat: przydatności (lub nie) gier komputerowych w terapii dysleksji, nowej definicji dysleksji w klasyfikacji DSM-V, nauczania matematyki, wspólnego czytania z dziećmi, czy sześciolatków w szkole (to niektóre z pomysłów), chcę życzyć wszystkim Miłym Czytelnikom (i uczniom), dobrego Roku Szkonego 2013/14! Licząc na spotkanie wielu z Was „w realu” na konferencji Polskiego Towarzystwa Dysleksji w Gdańsku 7-8 września!
Blog dra Marcina Szczerbińskiego
Pochodzę z Bielska-Białej. W dzieciństwie miałem szczęście wędrować sporo po Beskidach i przeczytać wiele dobrych książek. Osobistych kontaktów z trudnościami w czytaniu i pisaniu miałem niewiele, czym jest dysleksja, dowiedziałem się właściwie dopiero w trakcie zajęć na czwartym roku studiów (psychologia, UJ – ach, piękny Kraków!), lecz problematyka ta szybko mnie zainteresowała. Zdecydowałem się napisać doktorat na temat psychologicznych mechanizmów uczenia się czytania i pisania. Ukończyłem go na University College London w 2001 roku. Przez dziesięć lat pracowałem jako wykładowca psychologii w instytucie logopedii na Uniwersytecie w Sheffield, ucząc głównie psychologii rozwojowej, metodologii badań, statystyki oraz problematyki czytania, pisania i dysleksji. W styczniu 2011 raz jeszcze zmieniłem kraj: obecnie pracuję w instytucie psychologii na uniwersytecie w Cork (Irlandia). Mam też trochę doświadczeń w pracy jako nauczyciel angielskiego, tłumacz i statystyk. Na moim biurku w pracy stoi bursztynowa róża – odznaka honorowego członkostwa Polskiego Towarzystwa Dysleksji, z której jestem bardzo dumny. Pytany o moje zainteresowania naukowe odpowiadam: „Wszystko, co wiąże się z fenomenem czytania i pisania” . O tym też będzie ten blog. Historia pisma; psychologiczne mechanizmy uczenia się czytania i pisania; metodyka nauczania tych umiejętności; analfabetyzm funkcjonalny; dysleksja, dysgrafia i dysortografia, ich mechanizmy, diagnoza i terapia – oto niektóre z tematów, które chciałbym poruszyć. Zapraszam do lektury i do dyskusji!
Komentarze (0)
Zaloguj się aby dodać komentarz