Na terapii logopedycznej nieświadomie wprowadzałam intuicyjnie system zbliżony do grywalizacji. Dzieci z opóźnionym rozwojem mowy dostają ufoludka w plastikowym naczynku (to zabawka - ma taką właściwość, że po zapełnieniu naczynia wodą - rośnie!). Dostają też ode mnie informację, że Ufoludek bardzo chce się nauczyć mówić i każde nasze ćwiczenie go do tego przybliża. Dodatkowo dostają książeczkę (1 kartka - 1 zajęcia) z symbolami ćwiczeń (emotka - ćwiczenia artykulatorów; wiatraczek - ćw. oddechowe, ucho - ćw. słuchowe itd). Po każdym wykonanym ćwiczeniu przyklejamy wlepkę z Ufo - po zebraniu 6 na danej karcie, dajemy zmęczonemu Ufoludkowi trochę wody. Po zaplanowanej liczbie spotkań i pojeniu Ufoludka - zostaje on zalany całkowicie wodą, a to skutkuje jego znacznym wzrostem - na ostatnich zajęciach mozemy Ufoludka - Giganta wyjąć z naczynka, przyczepić do kartki, która nagrywa i odtwarza dźwięk (do kupienia w Tigerze
i zabrac do domu System alternatywny - w zależności od upodobań dziecka - zakłada "uczenie" mowy zabawki papugi powtarzającej słowa. W tym przypadku dziecko zbiera wlepki z papugą a na koniec cyklu spotkań papuga wręcza mu medal.
Po lekturze pierwszego modułu muszę pomyśleć nad tym, czy wszystkie reguły od początku do końca są klarownie i jasno przedstawione dziecku.
