Animator Ortograffiti. Nowe standardy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole

Myśląc nad dostosowaniami dla ucznia z dysleksją bądź ryzykiem dysleksji należy zwrócić szczególną uwagę na mocne strony (zainteresowania), zalety (uzdolnienia) i zasoby ucznia (predyspozycje). 

Nie możemy o tym zapominać, ponieważ to siła napędowa do działań z naszym uczniem!

Przykładowe mocne strony, zalety i zasoby ucznia:

Uczeń interesując się pewnym zagadnieniem ma:

- dużą wiedzę na temat tego go zagadnienia, w tym bogate słownictwo oraz znajomość pojęć i terminów z interesującej go dziedziny wiedzy,

- chętnie dzieli się z rówieśnikami informacjami na interesujący go temat,

- dodatkowo angażuje się w zadania, które go interesują.

Chcąc zapewnić uczniowi poczucie sprawczości (sukcesu), można zaproponować mu poprowadzenie lekcji dla całej klasy na wybrany przez niego temat z interesującej go dziedziny wiedzy. 

Tak, każdy ma mocne strony często schowane pod niesmiałością lub agresją. U mnie dzieci z ryzykiem dysleksji często lubią opowiadać, są lepsi z matatyki i lubią formy plastyczne. Jedna z moich uczennic bardzo sprawnie radziła sobie z zabawką rownowazna

Pracuję tylko z uczniami, którzy mają trudności w uczeniu się i każdy jeden z nich ma mocne strony. Od wspaniałej pamięci słuchowej, wzrokowej, przez świetną wyobraźnię przestrzeną, kreatywność, pomysłowość, po wyjątkowe zdolności taneczne i aktorskie oraz radzenie sobie w kontaktach międzyludzkich.

W swojej praktyce spotkałam bardzo wielu niezwykle uzolnionych dyslektyków. Inspirowali mnie i zachwycali swoimi umiejętnościami bądź wiadomościami w danej dziedzinie. W terapii to jest najpiękniejsze, że terapeuta i uczeń mogą wzajemnie od siebie czerpać i uczyć się. Trzeba tylko, aby uczeń poczuł w sobie moc, uzyskał zainteresowanie ze strony dorosłego i uznanie dla jego wiedzy. Jest to bardzo ważne. Czasem ważniejsze (w danym momencie) od żmudnych ćwiczeń. Warto robić co jakiś czas "stop klatkę" w programie terapii na zwykła rozmowę i wzajemną inspirację. To działa! Daje siłę do działania i rozwija skrzydła. Sprawdziłam!

Kazdy z uczniów posiada mocne strony, ważne jest aby je dostrzec, choć to czasami niełatwe zadanie. Dlatego bardzo ważna jest wnikliwa diagnoza ucznia z zastosowaniem testów, ale równiez poprzez obserwację i informację od rodziców. Warto bazować na mocnych stronach ucznia, by poprzez osiągnięcie sukcesu zmobilizować go do dalszej pracy i rozwijania zaburzonych funkcji. Uczeń z dysleksją ma duży potencjał, ważne jest, aby wiedział, że opinia nie zwalnia go od bardziej intensywnej pracy nad swoim rozwojem ( nie siadamy na laurach).

Drogie Panie,

Śledzę opisane przez Was historie i myślę sobie, że one świetnie potwierdzają idee Armstronga.

Po pierwsze, piszecie o bardzo różnych talentach, zdolnościach i zasobach Waszych uczniów z dysleksją: od informatyki, motoryzacji, przez zdolności oratorskie, przywódcze, aż do pasji literacko-twórczej i czytelniczej (gratuluję otoczeniu, które wspierało rozwój pasji czytelniczej u panienki z trudnościami!

Po drugie, Wasze przykłady zdają się potwierdzać, że częste przypominanie sobie o mocnych stronach uczniów (choć bez zapominania o trudnościach) jest kluczem do utrzymania motywacji do pracy.

Im dłużej o tym myślę, tym bardziej chodzi za mną myśl, że potrzebujemy w Polsce więcej systematycznych sposobów promowania wśród nauczycieli myślenia nastawionego na mocne strony uczniów: może jakieś systematyczne warsztaty, nie tylko dla zainteresowanych terapią specyficznych trudności w uczeniu się, ale też dla całego grona pedagogicznego w szkole. Jakieś ciekawe pomysły w tym temacie?

A znacie Państwo takie osoby, o których mówimy, że potrafią sprzedać lodówki Eskimosom?

To jeden z moich podopiecznych  - chłopiec z głęboką dysleksją, fatalną dysgrafią, robiący bardzo powolne postępy we wszystkich zaburzonych sferach. Ale jego niezwykle wręcz mocną stroną jest bogaty zasób słownikowy, umiejętność szybkiego przetwarzania informacji i wyciągania wniosków oraz błyskawiczne argumentowanie nawet w dyskusjach leżących poza zakresem zainteresowań. I te jego umiejętności to przepustka do świetnej kariery - stale mu o tym przypominam, gdy w pocie czoła trenuje te rzeczy, które mu się słabo udają. I to tylko jest jego motorem do działania.

 

I ja też stale sobie przypominam, że tylko przez mocne strony możemy dotrzeć do ucznia. Toteż obserwujmy uważnie nasze dzieciaki, a będziemy bliżej sukcesu.

Mój uczeń z dysleksją-dysortografią chętnie i elokwentnie wypowiada się na różne tematy. Ponadto doskonale odnajduje się w roli lidera w grupie. Lubi przewodzić. Czasem ta cecha przeszkadza mu w kontakcie indywidualnym, ponieważ nie radzi sobie z porażką, którą może być np. odmienny punkt widzenia kolegi czy nauczyciela.

Pamiętam koleżankę-dyslektyczkę z klasy licealnej, która miała rewelacyjną pamięć wzrokową! Na studiach, spotkałam się też z psychologiem-dyslektykiem - ta Pani wykładała m.in. na Wydziale Polonistyki i na pierwszych zajęciach opowiedziała nam o swojej przypadłości, zwracając się z prośbą o poprawiania ew. błędów, gdy będzie zapisywała coś na tablicy.

Uczniowie z dyslekcją lub z ryzykiem dysleksji mają mnóstwo mocnych strony. 

Pracuję z uczniem, który bardzo mocno interesuje się motoryzacją. Jego marzeniem jest pracować jako zawodowy kierowca. W tym zakresie posiada ogromną wiedzę. Bardzo lubi tworzyć teksty na ten temat. Wówczas jest bardzo zaangażowany i cieszy się, że tak sprawnie udaje mu się swtorzyć skomplikowaną wypowiedź. 

Poza tym odznacza się dużą empatią i otwartością na drugiego człowieka.