Data wpisu:
Świątecznie
Myślę, że jednym z moich postanowień noworocznych będzie pisać częściej i bardziej „na czasie” - wszak tyle w polskiej (i nie tylko polskiej) edukacji się dzieje. Aby tak się stało, muszę uczynić i inne postanowienie – lepiej organizować swój czas… bo to nie z braku chęci rzadko moje wpisy pojawiają się tutaj…
Myślę, że jeszcze odezwę się w starym roku. Ale na razie, świątecznie, życzę Wam Czytelnicy Mili pięknych świąt w gronie drogich Wam osób. No i ciekawych książek pod choinką, a jakże 
.
Rodzinne to święta, więc taki rodzinny link umieszczam na sam koniec. Angielski tekst jest bardzo ciekawy, ale nie najważniejszy. Obejrzyjcie filmik. Nie wymaga komentarza.
Blog dra Marcina Szczerbińskiego
Pochodzę z Bielska-Białej. W dzieciństwie miałem szczęście wędrować sporo po Beskidach i przeczytać wiele dobrych książek. Osobistych kontaktów z trudnościami w czytaniu i pisaniu miałem niewiele, czym jest dysleksja, dowiedziałem się właściwie dopiero w trakcie zajęć na czwartym roku studiów (psychologia, UJ – ach, piękny Kraków!), lecz problematyka ta szybko mnie zainteresowała. Zdecydowałem się napisać doktorat na temat psychologicznych mechanizmów uczenia się czytania i pisania. Ukończyłem go na University College London w 2001 roku. Przez dziesięć lat pracowałem jako wykładowca psychologii w instytucie logopedii na Uniwersytecie w Sheffield, ucząc głównie psychologii rozwojowej, metodologii badań, statystyki oraz problematyki czytania, pisania i dysleksji. W styczniu 2011 raz jeszcze zmieniłem kraj: obecnie pracuję w instytucie psychologii na uniwersytecie w Cork (Irlandia). Mam też trochę doświadczeń w pracy jako nauczyciel angielskiego, tłumacz i statystyk. Na moim biurku w pracy stoi bursztynowa róża – odznaka honorowego członkostwa Polskiego Towarzystwa Dysleksji, z której jestem bardzo dumny. Pytany o moje zainteresowania naukowe odpowiadam: „Wszystko, co wiąże się z fenomenem czytania i pisania” . O tym też będzie ten blog. Historia pisma; psychologiczne mechanizmy uczenia się czytania i pisania; metodyka nauczania tych umiejętności; analfabetyzm funkcjonalny; dysleksja, dysgrafia i dysortografia, ich mechanizmy, diagnoza i terapia – oto niektóre z tematów, które chciałbym poruszyć. Zapraszam do lektury i do dyskusji!
Komentarze (0)
Zaloguj się aby dodać komentarz