Przepracowanie, efektywność uczenia się i coaching

Moje trwające od dłuższego czasu zaniedbywanie bloga nie wynika z zapomnienia i utraty zainteresowania. Wręcz przeciwnie! Wciąż przychodzą mi do głowy nowe pomysły, którymi chciałbym się na tym forum podzielić. Przyczyny mojego milczenia są bardziej prozaiczne. Po części techniczne: chciałem Wam pokazać parę fotografii, które zrobiłem podczas październikowego pobytu we Wrocławiu, lecz pomimo starań umieszczenie fotografii na blogu okazuje się póki co niemożliwe.  Jednak większym problemem jest „wykrojenie” czasu potrzebnego do stworzenia kolejnych wpisów. Problem ten jest tylko po części obiektywny (wiele obowiązków, doba ma tylko 24 godziny,  czasami trzeba się wyspać), w większej jednak mierze wynika niewątpliwie ze złej organizacji pracy.

Od jakiegoś czasu próbuję zaradzić owej złej organizacji korzystając z coachingu. Coaching to – cytuję za wikipedią –  „interaktywny proces, który pomaga pojedynczym osobom lub organizacjom w przyspieszeniu tempa rozwoju i polepszeniu wyników działania [...] dzięki coachingowi klienci ustalają konkretniejsze cele, optymalizują swoje działania, podejmują trafniejsze decyzje i pełniej korzystają ze swoich naturalnych umiejętności”.  W moim konkretnie przypadku głównym celem spotkań jest poprawa efektywności pracy, a także umiejętności „obrony czasu wolnego” przed natłokiem obowiązków.

Myślę, że metody pracy wypracowane w ramach coachingu mogąbyć bardzo użyteczne dla uczniów z dysleksją. Każdy z nas ma czasami trudności w efektywnej organizacji swej pracy czy nauki, ale ryzyko takich trudności rzecz jasna wzrasta, kiedy mamy problemy z czytaniem i pisaniem . Pomoc uczniom z dysleksją nie może ograniczać się tylko do rozwijania technicznych umiejętności  w tym zakresie (tempa czytania, poprawności ortograficznej, interpunkcji itd.), musi także obejmować „uczenie tego, jak się uczyć”. To chyba oczywiste i na pewno powszechnie uznane przez tych terapeutów czy konsultantów, którzy pracują z dorosłymi osobami z dysleksją, zwłaszcza studentami. Wiele uczelni zachodnich oferuje krótkie kursy służące rozwijaniu umiejętności studiowania, obejmujące: planowanie i  pisanie prac semestralnych, sporządzanie notatek w trakcie wykładów, czytanie literatury naukowej ze zrozumieniem, efektywne przygotowywania się do egzaminów,  czy opanowanie „naukowego stylu” pisania. Co ciekawe, kursy takie są często otwarte dla wszystkich studentów, nie tylko tych z opinią o trudnościach, i nieraz organizowane i prowadzone przez biblioteki uniwersyteckie. Coraz częściej oferuje się też kursy bądź materiały online. Ciekawy przykład takiego virtualnego kursu samokształceniowego można obejrzeć na stonie uniwersytetu w Sheffield; nieco mniej interaktywne wskazówki względem efektywnego studiowania przedstawiają uniwersytety w Bangor  (patrz study skills resources) czy Bradford.

Myślę że materiały w internecie, nawet najbardziej interaktywne, są tylko narzędziem. Prawdziwa poprawa efektywności pracy wymaga przewodnika – terapeuty, konsultanta czy coacha. Taka osoba powinna być ekspertem w technikach efektywnego uczenia się – jednocześnie jednak nie powinna być dyrektywna. Rozwiązania narzucone z zewnątrz spotkają się bowiem ze (słusznym) oporem. Student musi sam wziąć odpowiedzialność za swoją naukę, i spośród przedstawionych opcji samodzielne wybrać te metody i techniki pracy, które mu odpowiadają.

Myślę, że opisane powyżej „uczenie tego jak się uczyć” powinno być integralną częścią terapii pedagogicznej już w szkole podstawowej. Obawiam się jednak, że na tym etapie jest często zaniedbywane. Koncentrując się na technice czytania i pisania, czytaniu ze zrozumieniem czy opanowaniu podstawy programowej zapominamy o nauczaniu umiejętności bardziej strategicznych: metod efektywnej pracy. Ale może się mylę. Dlatego czekam na przykłady konkretnych rozwiązań w tym zakresie. Przykłady tego jak dzieciom (w szkole podstawowej, gimnazjum i w szkole średniej) można pomóc rozwinąć bardziej efektywne strategie uczenia się i organizacji czasu. Na zajęciach terapii pedagogicznej, czy zwykłych lekcjach.

Z andrzejkowymi pozdrowieniami!